ದೇವಗೀತೆ

ನೀ ಪ್ರೀತಿಯಿಂದೆನ್ನ ಹಾಡೆಂದು ಶಾಸಿಸಲು
ಆನಂದದಿಂದೆನ್ನ ಹೃದಯವಿದು ಬಿರಿಯುವುದು;
ನಿನ್ನ ಸಿರಿಮೊಗ ಕಂಡು ಸಂತಸವು ತುಂಬಿರಲು
ನನ್ನ ಈ ನಯನಗಳು ಕಂಬನಿಯ ಕರೆಯುವವು.

ತಪ್ಪೊಪ್ಪುಗಳು ಕರಗಿ ಮಧುರ ವಾಹಿನಿಯಾಗಿ
ಮೃದುಲ ಮಂಜುಲ ರವದೆ ಭಾವಗಳು ಹರಿದಿರಲು
ಸ್ವರದ ಹೊನಲೊಳು ನಿನ್ನ ನಾನಿಂದು ಸ್ತುತಿಸಿರಲು
ಎನ್ನಾತ್ಮ ಹಾರುವುದು ಮುದದ ಮುಗಿಲಿನ ಮೇಲೆ.

ನಿನ್ನ ಪ್ರೇಮದ ಪ್ರಭೆಯು ಎನ್ನ ಜೀವವ ಬೆಳಗಿ
ಮನದ ತಿಮಿರವ ಕಳೆದು ಹೊಸತನವ ತುಂಬಿರಲು;
ಅಮಿತ ಪ್ರೀತಿಯೊಳೆನ್ನ ನೀನಿಂದು ಹರಸಿರಲು,
ಜೀವದಾ ಕಣಕಣವು ಸಾಯುಜ್ಯ ಹೊಂದುವುದು.

ಗಾನದೊಳು ಮತ್ತನಹ ನನ್ನ ಮನವಿದು ಪ್ರಭುವೆ
ನಿನ್ನ ಸಾಂಗತ್ಯದೊಳು ತನ್ನ ತಾ ಮರೆಯುವುದು.